Roger Waters, Ben & Jerry's, BDS, Filistin hakları....ve yalanlar ve nefret

1979 yılında 11 yaşında bir çocuktum. Büyükada'da çarşının sonunda oturduğumuz evin balkonunda, kuzenimin amcası Beto'nun sokaktan geçen çocuklara bağırdığını hatırlarım. "Hey Chicho!! " diyen Beto aslında Hey Teacher demek istiyordu. Biz, kuzenlerimle "Another Brick in the Wall" şarkısını bağıra çağıra dinlerken bir taraftan da sözlerini bildiğimiz kadarıyla tekrarlarken, Beto'nun da bu sözleri kendince tekrarlamasıydı, "He Chicho!" ( Beto, kuzenimin Down Synrome'lu amcasıydı)

Çocukluğumda, Pop Müzik çok dinlerdim. Rock müziğiyse çoğu zaman kimi liste başı şarkılarla aklıma girenlerden ibaretti. Bunlardan biri de Pink Floyd'un, " Another Brick in the wall"şarkısıydı.. Bugüne dek popülaritesini koruyan bu şarkı, efsaneleşmiş bir rock grubu olan Pink Floyd'un sanırım en çok tanınan şarkılarının başında gelir hala. Bugün 77 yaşında olan bass sanatçısı ve grubun solo'su olan Roger Waters tarafından, katı ve tacizci eğitimi protesto eden sözleriyle öne çıkan, milyonların ağızlarından senelerce düşmeyecek dizeleri yazdığında ne kadar büyük bir başarıya imza attığının tahminimce farkındaydı.

Ben ya da benim gibi milyonlarca genç ya da çocuksa müziğin evrenselliğinde buluştuğumuzda düşündüğümüz tek şey, ruhumuzun derinliklerine işleyen bu tip melodileri yaratan insanların dünyayı nasıl da daha güzel, daha yaşanası bir yere çevirdikleriydi.

O inanılmaz yetenekteki beyinlerin, ruh halleriyle birlikte notaları dizelere çeviren dehaların en temel amaçları insanları mutlu etmektir mutlaka.

Sanat genelde iyi bir şey olmalıdır. (?!)

Sene 2013'e geldiğimizde Roger Waters dünyadaki popülerliğini korumaya devam ediyordu. 2010'da çıktığı "The Wall Live " turunun son duraklarından birindeydi sanırım. Belçika'daki konserden basına yansıyan görüntüler inanılır gibi değillerdi. Binlerce hayranıyla bir kez daha buluşan Rogers onu dinlemeye gelen kitlelerin üzerinde sallanan devasa büyüklükte bir balon asmıştı stadyumun tam orta yerine. Bu balon, üzerinde Magen David çizilmiş bir domuzdu. Bir süre sonra seyirciler bu domuzu patlatarak yok edeceklerdi.

Rogers yaklaşık 2005'ten bugünlere adeta kendini Filistin sorununa adarken müziğin evrenselliğinde haksızlığa karşı tavır aldığını iddia ediyor.

Evrensel değerleri daha olumlu yollarda kullanmak çok daha etkili olsa da bunun farkında olmayanlar var. Barış için olumlu şeyler demek, mesela, birlikte ortak şeyler yapmak olabilir.

Konserlerinde Yahudi dininin sembollerini domuzdan balonlara çizip patlatmak sadece nefret yaymaktan başka bir şey değildir. Bir tarafı savunduğunuzu iddia ederken diğer tarafın değerlerini kirletmekle belli bir amaca hizmet ettiğinizi iddia edemezsiniz.

Roger Waters'ın uluslararası platformda, Israel'de konser verecek şarkıcıları tehtidlere varan engelleme girişimleri, Amerikan polisinin, Israel tarafından zencileri öldürmek için özel eğitimden geçirildikleri hikayeleri uydurmaya varması bu insanın barışçıl amaçlı bir aktivist olduğuna inanmakta zorluyor kişiyi. . Komplo teorileri üretip yayan bir zihnin amaçlarının olumlu olduğunu kimse iddia edemez. Ayrıca Hamas'a verdiği destekle birlikte antisemitik tüm tavırlarına söyleyecek fazla bir şey kalmıyor.

Karşılıklı dialogu teşvik etmenin yaratacağı olumlu ortamlar barışa gerçekten hizmet etmenin esas yoludur. Buna karşılık Avrupa'da gittikçe güçlenen BDS'i destekleyen kurumlar ve kişiler Israel'i her gün farklı yönlerden hedef almaya devam ediyorlar.

Eğer hatırlatmam gerekirse BDS (Boycott, Divestment, Sanctions), 2000'li yıllarda yavaş yavaş fikirsel olarak oluşmaya başlayan bir hareketti. Omar Bargouti tarafından Amerika'da 2005 yılında kurulmuş olan BDS Israel'in Apartheid bir ülke olduğunu ve bu ülkede yaşayan Müslüman Arap azınlığın tüm hakları geri verilene kadar, Gazze ve Batı Şeria özgürlüğüne kavuşup 1948'de Israelí terk etmek zorunda kalan Filistinli mültecilerin tümü, ( bir sonraki nesiller de dahil olmak üzere ) Filistin'e dönecekleri güne dek Israel'e barışçıl (?) yollardan baskı uygulayarak gereken hedefe ulaşmayı amaç edindiğini iddia ediyor.

Avrupa'da son senelerde gittikçe daha etkili bir propaganda gücüne sahip olsa da, özellikle Amerika'da bir çok eyalette BDS'ín antisemitik kimliğine karşı anti-boykot yasalar çıkarılarak, Israel'i boykot eden firmalara karşı yaptırımlar uygulamak üzere savaşılmaya devam edilmektedir.

Son bir haftadır Israel'de uzun senelerdir satılmakta olan Ben & Jerry's Dondurma firması bir buçuk sene içinde tamamlanacak kontratı sonrasında artık Batı Şeria'daki Yahudi yerleşim yerlerindeki satışlarını durduracaklarını açıklayarak Israel'de büyük bir sansasyon yaratmıştır.

1978 yılında Ben Cohen ve Jerry Greenfield adlarında iki Yahudi tarafından kurulan 2000 yılındaysa ünlü İngiliz şirket Unilever tarafından satın alınan Ben & Jerry's in bu kararı Israelli Cumhurbaşkanı tarafından kınanırken, Cumhurbaşkanı Herzog; " Israel Ekonomisini hedef alan bu tip kararlar Israel'e ve Israellilere ekonomik olarak zarar vermek amacıyla uygulanan bir ekonomik terördür. Bunun barışçıl bir yönü yoktur ve Israel bu tip hareketlere karşı elinden geleni yapmaya çalışacaktır "diye konuştu.

Israel'i barış masasına oturmaya zorlamak amacını güttüğünü iddia edenlerin kurduğu bu kurumun yöneticilerinin ağızlarından direk çıkan sözlerse esas amaçlarının ne olduğunu ele vermiştir. Bir değil, defalarca, Omar Bargouti, " Filistinín bir karış toprağında dahi bir Yahudi Devletinin varlığını kabul etmediğimiz açıktır. Tek bir Filistinli bile Israel'in varlığını kabul etmeye hazır değildir.." sözleri eminim sadece Israel basınında yer almıştı. Diğerlerinin bu sözlere yer vermek işlerine gelmemiştir çünkü BDS' in barışçıl bir boykot hareketi olduğunu iddia eden iki yüzlü Avrupa bu örgütün gerçek amacını göstermemeyi tercih ederler.

Buna karşılık geçen gün Israel Televizyonunda Hamis Abulafia'yı izlerken bu bölgede barış için bambaşka bir yol olduğunu bir kez daha anımsadım. Barışa giden çok farklı bir yol bu.

Arap asıllı Hamis Abulafia, Yafo'da Israel'in en tanınmış fırın'ın sahibiydi. Kısa bir zaman önce hayata veda eden bu çok değerli insanla yapılan son röportajlardan birini yayınladılar.

Abulafia, çocukluğundaki Yafo'da Yahudilerle Müslümanların içiçe olan komşuluklarını, birlikte geçen hayatlarını anlattı. Bugün Yafo'nun en zengin ailelerinden olan Abulafia ailesinin en belirgin özelliklerinden biri, Yahudi ve Araplardan meydana gelen, birlikte ortak yaşamı destekleyen hareketlere imzalarını atan, bu konuda çok fazla girişimleri olan insanlar olmaları.

Barışı getirecek kişiler de bu tip insanlar olacaklar. Birlikte yaşamayı öğretmek için gönüllü hareket edenler, birlikte müzik yapmak, spor ve turnualarla, ortak yaşamı desteklemekle, ortak aktivitelerle beraber barış içinde yaşamayı öğrenmekle mümkündür.

BDS gibi hareketler Israel'in ekonomisine zarar vererek hiç bir yere varamazlar.

Geçmişte, ünlü Israelli içecek firması; Soda Stream'ı hedef alıp sonunda Batı Şeria'daki fabrikalarını kapatmasına neden olan Batılı Aktivistlerin tek ulaştıkları sonuç neydi biliyormusunuz? Bu bölgede, Araplar ve Yahudilere aynı iş yerinde çalışma imkanı veren, istihdam sağlayan bir kuruluşun kapatılmasına neden olmaktı. Bu şekilde 500 Filistinli işçi kendilerini işsiz bulurken, Soda Stream Beer Sheva'da yeni bir fabrika'da yeni işçilerle kaldığı yerden yoluna devam etti.

Bu günlerde aynı şey Ben & Jerry's için konuşuluyor. Ve şimdiden bu fabrikada çalışan Arap işçiler sıkıntıya girerlerken, BDS'ın sabotajlarının öncelikle bu bölgede istihdam edilen Arap işçilere zarar getireceğini biliyorlar.

Hiç bir şey kötülükle güzelleştirilemez. Baştan zarar vermek amacı güden bir hareketin içinde olanlar, barış için doğru yol olduğuna inandıklarını söyleyenler bir tarafa yardım etmek amacında olduklarını iddia etseler de onları motive eden gerçek şey diğer taraf için besledikleri nefrettir.

Batya R. GALANTI