İran'ın yeni Cumhurbaşkanı

Dün gece  Israel son senelerdeki rutin ziyaretlerinden birini daha gerçekleştirmiş Suriye'de... İran rejiminin bölgedeki kollarının buradaki hareketlerini uydular aracılığıyla yakından takip eden Israel'in güvenlik gerekçesiyle devam eden müdahaleleri son zamanlarda gittikçe yoğunlaşıyor. Ve bu defa sabah saatlerinde güney Lübnan'dan Israel'e iki roket atıldı. Son aylarda zaman zaman olağanlaşan şeylerden biri de bu tip roketler.  Bölgede elinden geldiğince İran'ı durdurmak için faaliyet gösteren Yahudi ülkesinin kendini korumak adına herşeyi yapmaya hazır olduğu açık. Ancak karşı tarafın uyuduğu da kesinlikle söylenemez.

Geçtiğimiz günlerde, Israel çektiği son uydu görüntülerine  gore, Lübnan'ın Güneyi'nde Ebba köyünde  bir okulun 25 metre ilerisinde Hizbullah'ın silah depoladığını ortaya koydu.

Geçen yıl yaklaşık bu zamanlarda, Lübnan'ın Güneyi'nde meydana gelen esrarengiz patlamalarda 200'den fazla kişi ölmüştü. Bugüne kadar sorumluları nedense ortaya çıkarılmayan bu meçhul patlamalar ülkenin bazı dış güçlerin güdümü altında olduğunu ispatlar gibi.

Lübnan'ı alt üst eden, ülkedeki Hıristiyan toplumun varlığına büyük ölçüde zarar veren sivil savaş sonrası gittikçe artan İran etkisi ve Hizbullah'ın ülkeyi her gün biraz daha ele geçirişi sonrası Ortadoğunun İsviçresi olan bu güzel ülkenin 2019'da son girdiği ekonomik bunalımdan çıkabilmesi için Avrupa'nın ve Amerika'nın büyük desteğine ihtiyacı var. Lübnan'daki varlığı devam eden İran'ın bu ülkeye ekonomik ve sosyal refah getirmek gayesinde olmadığı açıktır, Son Korona kriziyle birlikte gittikçe fakirleşen halkı Hizbullah'ın elinden kurtarmak için bu ülkedeki dengelerin değişmesi gerekiyor.

Israel'i kuzeyde kuşatma hayalleri pesinde olan Hizbullah tüm kuvvetini silahlanmaya vermiş görünüyor. Lübnan'da, Yemen'de ve şimdi son olarak Ürdün'de boy gösteren İran'la gelecekte Israel'in nasıl başedeceğini bilmiyorum.

Ürdün Kralı II. Abdullahsa geçtiğimiz günlerde İran'la bir petrol antlaşması imzalamıştır. Bu antlaşmaya göre, İran güdümündeki Irak petrollerinin Ürdün yoluyla, Mısır'a, oradan da Akdeniz ve Avrupa'ya satılması hususunda antlaşmaya varmışlardır. Abdullah, bulunduğu ekonomik krizden çıkmak için yılana elini vermiştir. Bugün için bulunduğu bataklıktan kurtulmanın tek yolu olarak gördüğü İran'la yaptığı antlaşmaların İran'ın bölgedeki gücünü artırmak için bir başka fırsat daha yaratmaktadır. İşte tüm bunlar  Israel ve geri kalan Sünni Körfez ülkeleri için, özellikle Suudi Arabistan için bir kaygı unsuru olarak algılanmakta.

Sekiz milyonluk Israel'in bölgedeki Islamist hegemonya ve milyonlarla başedebilmesinin tek yolu belkide Avrupa ve Amerika'ya İran'la yapacakları antlaşmaların gelecekte onlar için getireceği tehlikeleri de anlatabilmekten geçiyor.

Amerika, Viyana'da son olarak Haziran sonunda biraraya geldiği İran heyetiyle 2015 Nükleer Antlaşmasına geri dönüş yolunda kimi antlaşmazlıklar kaldığını ve bunların üzerinde görüşüldüğünü söylemişti.

Avrupa'nın İran gibi, Ortadoğu'yu mayın tarlasına çeviren, terör grupları yoluyla bu bölgeyi Şii hegemonyası altına almaktan başka hiç bir amacı olmayan tehlikeli bir yönetimle işbirliği yapmaya devam etmesi inanılır gibi değil.

Son seçimlerde, Ebrahim Raissi gibi, İran Rejiminin en katı yöneticilerinden olan, 1980'lerde İran'da rejim  muhaliflerinden binlercesini infaza gönderen birini ülkenin başına getiren Ruhani Lider  Ali Hamanei'nin halkına ve dünyaya verdiği mesaj;  İran İslam Cumhuriyeti'nin kimseye ödün vermeye niyeti olmadığıdır. Bir taraftan aç olan İran  halkının varlığını sürdürmek için mücadelesi devam ederken devlet tüm gücünü silahlanmaya ve bölgedeki kuvvetini artırmaya vermektedir. İslami rejime karşı çıkanları zorla bastıran rejimin, daha ılımlı bir yönetim için umutlanan insanlara inat daha da sertleşmekte çekinmeyeceğini gösteriyor.  İçeride ya da dışarıda, katı islamcı  kurallarla yola devam edeceklerine göre İran'daki halk ve bölge adına daha iyi bir gelecek için umutlar sönmektedir.

Buna rağmen hala daha Batı'da basının İran halkının demokratik seçimlerinden bahsetmeleri gülünç olmaktadır. Son seçimlerin Iran halkının oylarının sonucunu yansıttığını haber verenler, doğrusunun bu olmadığını biliyorlardır sanırım.  İran'daki seçimler sadece elalem alışverişte görsün havasında bir tiyatrodan ileri değildi. Kimsenin ne düşündüğünü sormadıklarının açık olduğu bu ülkede halkın ne dediğinin en ufak bir önemi yoktur. Yeri geldiginde, Ali Hamanei'nin yerine gelecek olan Ebrahim Raisi, Ruhani liderin kendisi tarafından  Cumhurbaşkanı olarak goreve atanmıştır. Biri öldüğünde diğer Ayetullahın  İslami Rejimin ardılı olarak devam etmesi planlanmaktadır.

Iran seçimlerinde Cumhurbaşkanlığı için adaylığını koyan muhaliflere,  ılımlı adaylara ve  kadınlara şans tanımayan, Ayetullah Hamanei'nin kabul ettiği altı aday içinden seçilen Cumhurbaşkanı halkı değil,  islami rejimin kendisini temsil etmektedir.  Bu yüzden İran halkının seçimlere rağbet etmemesi kadar doğal bir şey varmıdır acaba?

Ve Iran Islam Cumhuriyetinin ekonomisini kurtarmasının tek yolunun Amerika'nın ( Trump'ın)  koyduğu yaptırımlardan kurtulmak olduğunu bildikleri için Viyana'da görüşmelere devam ediyorlar. Eğer sonunda Joe Biden, Ayetullah rejimiyle yeniden el sıkışırsa İran bu bölgede kendisinden başka güçlü olmadığından emin olarak yoluna devam edecektir. Zaten bile bile herkesin gözünün içine baka baka nükleer silah için yetecek miktarlarda uranyumu geliştirmektedir.

Şimdilik bu gaddar rejime, bu tehlikeli ülkeye karşı Israel'den başka ciddi anlamda bir mücadele yürüten  bir devlet daha yoktur. Israel'i haritadan silmek gerektiğini durmadan tekrarlayan, ancak Israel kadar Batı'ya ve tüm medeniyete karşı duran bu terorist ülkenin Ortadoğu'da kurmak istediği Buyuk bir Şii Devleti tehlikesine karşın,  Israel'i tehtid olarak görenler oldukça,  kendimizden başka hiç kimseye güvenmemiz mümkün değil.

Bugünkü menfaatlerine bakıp yarın Allah Kerim diyenler, karşılarında bir gün büyük bir İslam ordusu bulabilirler...

Batya R. GALANTI