Tarihi olumlu yönde değiştirecek nesiller yetiştirmek !
Geçtiğimiz günlerde Israel ile ilgili bir haberin altına yazılan bir yazıya çok uzun yıllardan sonra ilk kez yorum yapmak ihtiyacı duydum.. Öğretmen olduğunu iddia eden kişinin yazdıkları aynen şu şekildeydi; " Mesela geçenlerde Yahudilerin Müslümanlara ihanetini ve Filistinli insanlara olan katliamlarını öğrencilerime anlattım Hepsinin gözlerindeki kini görmeniz lazımdı. Biz boş durmayacağız. Bir Filistinli çocuk öldürürsünüz, bin Filistin ruhlu çocuk yetiştiririz...."
Savaşlar acıdır..hele masum insanların ölümleri çok acıdır. Bir çocuğun, bir bebeğin ölümü büyük bir faciadır. Ortadoğu'da da olsa Amerika'da da olsa çocuklar sadece yaşamayı hakkediyorlar. Fakat bunun için öncelikle onları nasıl bir dünyaya getirdiğimiz önemlidir. Onlar için sağlıklı, güvenli ortamları yaratmak büyüklere düşen birinci göirevdir.
Bir öğretmenin Türkiye'de bugün ders saatleri içinde çocukların beyinlerini nefret dolu politik sloganlarla doldurması sanki doğal bir seymiş gibi görünüyor. Ders saatlerinde normal bir eğitim programı içinde yer alması gereken bilgilerin yerine öğretmenlerin çocuklara verdikleri şeyler bunlar ise vay Türkiye'nin geleceğine diyorum. .
Çocuklara ne verirseniz onu alırlar. Bilgi verirseniz, öğrenirler, gelişirler, yetişkin birer insan olduklarında ait oldukları toplumu daha ileri götürecek itici güç haline gelirler. Ya da siz onları kirli propagandalarla, savaş sloganlarıyla ,kinle, nefretle, intikamla büyütürseniz onların eline vereceğiniz tek şey savaşmak için daha fazla silahtir. Gelişmiş Devletlerin, Ortadoğu Ülkelerini bugüne kadar sömürebilmelerindeki sebep te budur.
Dün oğlumun okulunda bir randevuya gittim. Tam tenefüs saatiydi. Oğlumun okulu Rishon'daki devlet okullarından biri. Israel'de çocukların büyük bir bölümü devlet okullarında okur . Sisteme göre nerede yaşıyorsanız en yakınınızdaki okulda eğitim görürsünüz. Oğlumsa otistik çocukların normal çocuklarla birlikte eğitim gördüğü bir okulda okuyor.
Öğretmen bana Öğretmenler Odasında olacağını söylemişti. Kocaman binanın, cıvıl cıvıl çocuklarla, gençlerle doldurduğu ön bahçesindeki kapıdan içeri girdim.. Burada bulunduğumuz dördüncü yılda artık okulu gayet iyi tanıdığım için, nereye gideceğimi iyi biliyordum. Öğretmenlerin odası rengarenk bir odadır . Renkli masalar, renkli duvarlar, bilgisayarlar, bir yanda büyük bir kitaplık.. Yani bildiğimiz, klasik, modern bir eğitim yeri.. Her öğretmenin elinde dosyalar, çantaları..bir çoğu bir sonraki derse hazırlanırken...kimileri bir şeyler atıştırıyor. Bir diğerleri sohbet ediyor ve herşeyden önce bunca öğrenciye eğitim veren büyük bir eğitim kadrosu göze çarpıyor.. Çok kalabalık bir ortam..kimi öğrenciler, öğretmenleri arıyor kapı ağzında.. Birisi hemen yanımda seslendi kapıdan Yael! diye.. Öğrenciler öğretmenlerini sadece ve sadece isimleriyle çağırırlar Israel'de.. Hocam, Madame, Monsieur ya da İbranice karşılığı olan Giveret, Adoni..bunlara gerek yok.. Aralarındaki yaş farkı, seviye farkı ne olursa olsun sadece isim kullanılır burada. Bu da Israel'in formalitelerden çok uzak olan toplum yapısının yansımalarından biri. Bu tip konularda son derece liberaldir Israelliler.. Liberal ve resmiyetten uzak.. Belkide böyle olunca, insanlar daha rahat, daha az formel, gençler ne düşündüklerini söylemekten çekinmiyor. Ve bu da toplumun ilerlemesinde çok etkili bir özellik diye düşünüyorum.
Dün okulda Gal'e bu sene psikolojik destek verecek iki eğitimciden biriyle görüşmeye gittim. Bu egitmenin amacı ona sanat yoluyla duygusal eğitim ve rehberlik vermek .. Bunun dışında ince motorik gelişimi için ayrıca verecekleri terapiler de görecek Gal yeniden , her sene olduğu gibi...
Israel, Otistik çocukların eğitimi üzerinde bir çok ülkeye gore donanımlı bir sisteme sahip. Rishon Le Zion şehri de ayrıca Israel genelinde iyi bir konumda ki bu da bizim için ayrıca bir şans oldu.
Oğlumun sınıfında sadece beş çocuk eğitim görüyor. Israel'deki otistik sınıflar altı öğrenci ile sınırlandırılmış. Ve bu sebeple aldıkları eğitim daha kapsamlı . Her otistik sınıfta iki öğretmen ve iki yardımcı görev alıyor . Farklı derslere ayrıca farklı öğretmenler giriyor. Bu şekilde çocuklar neredeyse teke tek bir ilgiyle , maksimum bir itinayla eğitim görme şansına sahipler. Ayrıca her birinin kendi öğrenim kapasitesine göre öğretmen özel bir eğitim programı izlemek durumunda . Birinin öğrendiği matematik diğeri ile aynı değil. Tüm bu eğitim konuları dışında sistem bu çocukları dış dünyayla kaynaştırmanın yollarını da arıyor .. Sadece okulun içinde değil. Onların diğer sınıflarla ortak dersler görmeleriyle bitmiyor bu çaba .. Otistik çocuklara hayat içinde , farklı durumlarda nasıl davranmaları gerektiğini dahi öğretiyorlar. Yeri geldiğinde hep birlikte otobüse binmek, bir cafe'de birlikte oturup bir şeyler yiyip içmek, süper markete gidip bir şey satın almak ve bu şekilde normal bir kişinin gün gün karşılaştığı durumları onlara uygulamalı olarak öğretip onların özgür bireyler olabilmeleri için yardımcı olmak....
Eğitim önemli..en önemlisi de doğru eğitim önemli.. Çocuklara matematiği, hayat bilgisini öğretecek öğretmenlerin olması önemli. Fakat daha da önemlisi . sistemin çocuğu sevgiyle sarması önemli..kendinden emin nesiller yetiştirmek için...ileriye bakan, düşündüğünü korkmadan söyleyen, kimi şeyleri değiştirmek için donanımlı nesiller yetiştirmek önemli. Toplumları daha iyiye götürecek nesiller önemli..kafaları gereksiz şeylerle doldurulmuş robotlar yerine gerçekleri gören, kavrayan gençler yetiştirmek önemli..Doğruyu yanlıştan ayırabilecek insanlar yetiştirmek önemli.. farklı olanların da dünyaya verebilecek çok şeyleri olabileceğinin bilinciyle büyütülen çocuklar yetiştirmek önemli ,.. akıllı insanlar yetiştirebilmek önemli ..Sevgilerini dini, dili, rengi farketmeden her insana vermeye hazır bireyler yetiştirmekse her şeyden bin kat daha önemli. Tarihi olumlu yönde değiştirecek nesiller yetiştirmek sadece bu yollarla mümkün.
Oğlum ile birlikte çıktıgım yolda, Israel'de devletin gösterdiği çabaları daha da yakından izleme fırsatım oldu ve oluyor. Tüm savaşlara ve problemlere rağmen, çocukları eğitmek için harcanan çaba herşeyin üzerinde. Gal gibi binlerce otist çocuğu devlet kucaklıyor ve topluma kazandırmak için elinden geleni yapıyor. Hala daha gidilecek yol büyük te olsa.
Sadece doğru temeller üzerine oturtulmuş toplumlarda aydınlık bir geleceğin doğru eğitimle yetişmiş nesillerle mümkün olduğu bilinci vardır..
Israel hakkında anlattığı hikayelerle eğittiği talebelerin beyinlerine zehirli fikirler aşılayan
" Öğretmen " ise Ortadoğu'nun ortasındaki tek laik ülke yerine yeni bir İran'ın doğuşunu müjdelermişçesine hisler uyandırıyor bende....karanlık ve belirsizlikler içinde..
" Öğretmen " ise Ortadoğu'nun ortasındaki tek laik ülke yerine yeni bir İran'ın doğuşunu müjdelermişçesine hisler uyandırıyor bende....karanlık ve belirsizlikler içinde..
Batya R. Galanti