Balkonumdaki minik mucize

Balkonumdaki saksılara bakarak, ben bir hayat dersi çıkardım geçtiğimiz günlerde. Geranium çiçeklerimden bir tanesinin unutulmuşluktan tamamen kurumaya terk edildiğini farketmiştim.  Anneme anlattım, hayatı terk etmek üzere olan bir çiçeğin ömrünü nasıl uzattığımı.  Kenardaki saksılardan birinde, çiçekten geriye kalan bir iki sap sadece kurumamış tamamen hayattan kopmuş gibiydiler. Dokunduğum zaman sap artık bükülüyordu. Adeta içi boşalmış gibiydi. İlk anda, sapı kökünden çekip çıkarmayı düşündüm. Ümit kalmamış gibiydi. Yapacak bir şey yok artık bu çiçek için derken birden kendi kendime bırak olduğu yerde zavallıyı.. Bir dene, ona şans versen ne olur?  diye düşünüp, sapları olduğu şekilde yerlerinde bıraktım. Ve ardından ona her gün su atmaya başladım. Her akşam diğer çiçeklerle birlikte kupkuru kalan o saplara bol bol su verdim.

Böyle durumlarda, mucize hemen gerçekleşmiyor tabi. Sabır göstermek lazım. Sabır ve sebat. Bir gün , iki gün..geçen haftalarla baktım, o sapsarı sapların üzerinde küçücük, yemyeşil yapraklar belirdiler sonunda. Bir süre sonra da aynı saplar tomurcuklandı..ve kıpkırmızı çiçekler çıkmaya başladılar. Tabi vardığım sonuç belli. Hayatta hiç ümit etmediğimiz bir  durumda bile bizi şaşırtacak mucizelerin gerçekleşmesi mümkün. Fakat bunun olması için yine de önce kendimize bir şans tanımamız önemlidir. Bu şans bedava, havadan gelen bir şey değildir. Sonuçta gerekli olan yine de göstermemiz gereken çabadır. Ümidimizi hiç bir zaman kaybetmemiz gerektiğinde hatırlamamız gereken şeylerden biri, bu ve buna benzer durumlardır. 

Yoktan var edebilmek sadece göstereceğimiz gayrete bağlıdır. İşimizde, evimizde, çocuklarımızla ve  hayatımızla.... mucizelere inanmayı kesmemek önemlidir