Bugün hayat insanlara farklı çözümler sunuyor. O da sır saklayan dostlar yerine arayacağınız profesyonel çözümlerdir çoğu kez..

 

 

                        Hayat sorunlarla geliyor çözümleri ise siz arıyorsunuz..

        

Aylar evvel bir gün telefonda çocukluk arkadaşımla konuşurken laf lafı açmıştı.   Benim 16 yaşımda ilk kez panik atak problemimin başladığından haberi olmadığını söylerken utanmıştı adeta. . Benim en iyi arkadaşımdı ve böyle bir sorunum olduğunu bilmiyordu.

Bense onun bunu bilmediğini bile hatırlamıyordum.

Aradan geçen günlerde beni tekrar arayarak; "Batya kafama takıldı.  Suçluluk duyuyorum. Ben senin zor günlerinde yanında olmamışım demek!" ...

Hayatımda ilk kez bir arkadaşımdan bu kadar samimi bir itiraf duyuyordum ..

Ne diyeceğimi bilemedim. Saçmalama! alt tarafı 15-16 yaşlarında bir genç kızdın o zaman.. Panik Atak hakkında ne biliyordun ki?

Peki ben birilerinin desteğini beklemişmiydim? (Belki ailemin! )

Onca seneden sonra çocukluğumda yaşadığım zor günlerde yanımda olmadığı için duyduğu suçluluğu ifade ettiğinde arkadaşıma sıkı sıkı sarılak istedim ama ne yazık ki  benden kilometrelerce uzaktaydı!!

" Onun bu konudaki samimi, içten yaklaşımı bile uzun zamandır ihtiyacım olan bir kucaklama gibiydi aslında ! ".. Sadece manen de olsa.

Senelerdir otist bir çocuğu büyütürken de "kimsenin" bana bir kez olsun Gal hakkında, yaşadığımız  zorluklar hakkında  senelerdir hiç soru sormadığını  geçenlerde farkettim . ( Ne tuhaf değil mi?! )

Siz sorunun orta yerinde olduğunuzda mücadeleniz bir anlamda  o derece yoğun olabiliyor ki sadece bir zaman sonra, olayın kısmen dışına çıktığınızda,  bazı şeyleri geride bıraktığınızda daha çok farkediyorsunuz..

Kendi çekingenliğimle alakalı bir durum mu bu bilmiyorum.  

Hiç bir zaman kendimi  kimseye çok fazla anlatmadım, sormadıkları sürece  konuşmadım.

İnsanları kendi sorunlarımla sıkmaktan hep çekindim..

Çocukken yaşadıklarımsa zaten bir tabuydu..Psikolojik şeyler kendimize saklanırdı o zamanlar..

Ailenizse size," Sana neler oluyor?!" diye kızarlardı çoğu kez..

Kendine gel!!

Panik atak mide ağrısı ya da ateş çıkmasına benzemiyor ..

Gözleriyle görmedikleri, testle, analizlerle ispatlanamayan, somut olmayan bir şeyse sorununuz kendinizi anlatmanız imkansız olabiliyor..

Psikolojik sorunlar çoğu kez göz ardı edilir..

Bugüne dek bu tip şeyler bir de zayıflık işareti olarak algılanır.

Halbuki, kendimin  çok insandan daha güçlü bir yapıya sahip olduğuma inanıyorum.

Şımarık olmadım hiç..mücadeleyi ise hiç bırakmadım..

İnsanlardan anlayış beklemekse aptallık....

Çünkü kimsenin size empati göstermeye niyeti yoktur.

Herkesin tek problemi, sizin yerinizde olsalardı, sizden ne kadar daha iyi mücadele verebileceklerini ispatlamaktır genelde.

" Senin yerinde olsam ... !" diye başlayan cümleler çok kullanılır..

Bir kez olsun durup sizin yerinizde hiç olmayacaklarını farketmezler.

Çokta umurlarında da değildir zaten.

Bu yüzden en iyisi profesyonel bir yardımdır..

Mücadelenizde size parasal bir menfaat üzerinden en iyi şekilde yardım etmeğe hazır bir psikolog ya da terapist bulmak zorundasınızdır çoğu kez.

Çünkü modern hayat insanları çok daha fazla  benmerkezcilik ve rekabet içine soktu..

En yakın ilişkilerinizde bile kesinlikle bu böyle. ( Mesela bizzat aileniz!!!) 

Bugün hayat insanlara farklı çözümler sunuyor. O da sır saklayan dostlar yerine arayacağınız profesyonel çözümlerdir çoğu kez..

Kendi kendinize yardım ederken bulduğunuz başka yöntemler de size yeterince yardımcı olabiliyor bir çok kez..

Kimi hobiler dışında...

Ben günlüklerime, yazılarıma döktüm çoğu duygularımı, kimi açmazları, çıkışı olmayan yollarda bulduğumda kendimi beyaz sayfalar hep vardı..

İstemediğim kadar anlatmamı bekleyen sayfalar..

Söze karşımadan, hemen laf yetiştirmeye kalkmadan beni bekleyen temiz sayfalar...

Gereksiz nasihatleri yoktur ve sadıktırlar :) ..

Genç kızken  korkularımı anlatacağım bir psikolog ararken gittiklerim içinden kendimi yakın hissettiğim birini bulana kadar kaybettiğim zaman, enerji ve paralarsa az değildi.

Hayat problemlerle geliyor çözümleri ise siz arıyorsunuz..

Çözümü her zaman kolay olmayan şeylerse sizin savaşınız, hedefiniz oluyor.

Yeterki kendinize ve sevdiklerinize yardım etmek için mücadeleden yılmayın.

Yeter ki başkalarından beklemeden sadece kendinizle olduğunuzu bilin.

Batya R. GALANTİ