Tanrı bizi affetsin!

Bu akşam güneşin batısıyla birlikte  Kol Nidre ( kol nidrei ) duasıyla başlayacak Kippur, bir günü aşan orucun Ne'ila yani mührün vuruluşu, kitabın kapanması, kilitlenmesiyle birlikte, gökyüzünde üç yıldız belirdiğinde çalınacak şofarla  sonlanacak..

Tanrı'dan ona boş yere verdiğimiz sözler, tutmadığımız yeminlerimiz için af dilediğimiz bir gün bugün.. Roş Haşana'dan Kippur'a kadar  Slihot'larla ( özürlerle ) geçen  duaların ardından,   Kipur yani Kefaret günü Tanrı'ya olan yakarışlarımızı  duyması ve Yahudileri bir kez daha affetmesi için kendimizi tamamen duaya ve ona adadığımız gün, Kippur günü.  Sadece oruç ve duayla geçirilen 25 saat.....

Her yıl olduğu gibi, bir defa daha onun merhametine kendimizi teslim etmek... Ona gerçekten inanarak. Aynı hatalara bir kez daha dönmemek üzere yapılan dualar...

Bu yıl belki de çok daha içten dua etmeliyiz.. Kendimize, yakınlarımıza , çevremize , dünyamıza ve tüm evrene yaptıklarımızdan dolayı belki bir kez hep birlikte çok daha içten af dilemeliyiz ..Bize emanet olan, bizi besleyen, bize hayat veren evreni korumadığımız için.. Yeri geldiğinde kendimize zarar verdiğimiz kimi hatalara yeniden ve yeniden  döndüğümüz için .

Tanrı'dan af dilememiz için çok fazla sebeplerimiz var..

Çocukluğumda hayal ettiğim saflık, gülen yüzlerde gördüğüm, inandığım şeyler büyüdüğümde bambaşka gerçeklerle yer değiştirdiğini hissettim..

İnandıklarımın ötesinde bambaşka bir dünyada yaşadığımı anlamam çok zamanımı aldı..

Farzettiğim bir masal vardı..Bu masalda " Dünya olumlu şeyler, iyi insanlarla doluydu " ..

Bazen Tanrı'nın bize sırt çevirmesini anlıyorum belkide ..

Yapılan  duaların ötesinde bir şeyler daha olmalıydı . İşte onları unuttuk sanki biz.. .

Insanların içindeki ışığı söndürdük mü yoksa?.

Oysa insanların birbirlerine inanabildiği, güvenebildiği bir evren hayal etmiştim ben.

Tanrının yarattığı gerçek dünya esasen bu olmalıydı..

Biz ise  yanıldık mı yoksa yanılttık mı?

İyi insanlar tabii ki hep varlar.

İçleri temiz olan insanlar, niyetleri iyi, amaçları olumlu..yardımsever kişiler varlar..

Onlar da olmasa bu dünya çekilirmiydi?

Onlar olmasa hala ümit edebilirmiydik?

Ancak ben son senelerde hep uzaklaştım bir şeylerden..

Mesela duadan..

Tanrı'ya zaman zaman  şükretmeyi unutmasam da ..

Eskiden çok daha fazla dileklerde bulunurdum ben...

Şimdi dilemez oldum pek

Suskunluk çöktü üzerime..

Tanrı'yla konuşmaz oldum..

Bazen özür dilerim bu yüzden..

Aslında sevdiklerim için dileklerde bulunmaya devam ediyorum..sadece kendimi unutuyorum artık..

Tanrı'ya sevdiklerimi koru sen derim sık sık..

Dilerim onlar da benim için dua etsinler..

Senelerden sonra Kippur orucunu tamamlamayı başardım dün!

11 yaşımda ilk kez yarım gün tuttuğum orucu hatırladım..

12'sinde artık ergendim..

Kuzenlerimle bütün gün yemeklerden bahsettiğimiz bir orucun ne gibi bir kutsallığı vardı bilmem ama tutardık işte..hem de  hissettiğim çarpıntı ve zorluğa rağmen inatla sonuna kadar dayanırdım , senede bir kez farklıydı diğerlerinden..

Dün sabah başlayan yazımı, Kippur orucunun ertesinde tamamlarken dilerim Tanrı'dan daha iyi insanlar olabilmemiz için yolumuzu aydınlatsın.. GÜNAHLARIMIZI  AFFETSİN!

AMEN!